سلام به همه عزیزان
خواستم حالا که با اکانت Diazepam (ترکیب شیمیایی محبوبم بعد از کودئین) در سرور هستم و باز هم لیدری (این بار در کنار جناب لول :دی) رفته در پاچهام، به رسم ادب درود و اعلام حضور کنم..
این بار اما عنوان خودم رو جای لیدر و دیپلمات و فیلان، گذاشتم خدنگ!
که به معانی متعددی از "غلامی و خدمتگذاری" گرفته تا "چوب سخت" و "تیر افکندن سوی دشمن" تعبیر میشه..
برداشتش با خودتون، ولی واضح هست که منظور خودم اولیست :دی
به قول شاعر:
به پایان آمد اون سرور
تراوین همچنان باقیست
و مصارع دیگری در این باب:
ذوقی چنان ندارد بیدوست زندگانی
پس گذشتهها رو فراموش میکنیم و کنار یاران هستیم.. انشالله که خیر است.
پ.ن: دیدن و خواندن پستهای لقمان با ولع فراوان انگیزه اصلی من برای دنبال کردن این تاپیک بوده، محتوایی که از نظر فنی و فکری محشر هست و از نظر حس هم یادآور آنالیزهای یار و همبازی سابق و عزیزم..
پ.ن ۲: یک بار یکی از دوستان من (و از دشمنان خونین تریدات و وگنس :دی) گفت که برای محمد علی رنک یک پاپ شدن، تاپ غارت رفتن، سوپر همر کشیدن و .. مثل آب خوردن هست (قصه مال ورژن ۳.۶ هستا :دی) جعفر هم که از عزیزان و همبازیهای الدرزی من..
چه عرض کنم والا.. بعید هست بعد از این همه سال اون هم در اوج دوران آیآر با هزاران هزار پلیر و اکانت، الان بخوان دغدغهی دیدن شدن داشته باشن.
پ.ن ۳: یوسف جان شما هم از آب گل آلود ماهی نگیر برادر! سناریوی "تقابل مولتی بازها و مخالفین مولتی" مال سرور آیآر و ادغام سوانز (با تاسیس بنده و آیدین و احسان) و امرداد (با لیدری بهنام و اشکان و آرمین و ..) بود که اتفاقا دراماتیک هم شد و گذشت..
پ.ن ۴: یعنی توی خواب هم نمیدیدم با مجید آخیل (حتی در حد دو ساعت لاگین بزرگوار در سرور) هم بازی و هم سایدی بشم =))))
دنیا عجیب است واقعا..
فعلا آرزوی یک تجربهی خوب برای همه، انشالله..